Hoe het nu écht met jullie gaat

Voor de start van deze blog deed ik zelf een kleine bevraging omdat ik graag meer te weten wou komen over hoe het gaat met jullie en jullie algemeen mentaal welbevinden.

Daaruit bleek dat slechts 30% geen last had van angst of enorme bezorgdheid. Meer dan één vierde van de respondenten zat regelmatig te piekeren. Niet abnormaal in deze periode. Maar zelf in het "normale" leven zit piekeren in ons bloed. Bart Verkuil, hoofddocent klinische psychologie (met als bijnaam "de piekerprof"), legt uit dat het evolutionair gezien heel verstandig is om een stressreactie te hebben bij een mogelijke dreiging. Op termijn kunnen we zo beter toekomstige gebeurtenissen voorspellen en ons dus voorbereiden of ons handelen aanpassen.

Maar hoe we omgaan met deze bezorgdheden, speelt een grote rol voor ons mentaal welzijn. Slechts één vierde van de correspondenten gaf aan dat ze wisten hoe ze op een positieve manier met stress en druk kunnen omgaan en dat dit hun ook effectief altijd lukt. De rest had het daar soms moeilijk mee. Enkele waren zelf van mening dat je stress en druk enkel kan ondergaan.

Meer dan de helft gaf aan zich in de laatste weken wel eens of regelmatig eenzaam te voelen.  Bijna 90% gaf aan dat ze gehinderd werden door verlies aan motivatie en interesse.

De Universiteit van Gent voerde grootschalig onderzoek uit naar de gevolgen van de lockdown op onze mentale gezondheid. Daaruit bleek dat velen worstelden met gevoelens van angst, depressie, eenzaamheid en bezorgdheid over de toekomst. Ook uit de online enquête van het gezondheidsinstituut Sciensano blijkt dat angst en depressieve stoornissen sterk toegenomen zijn sinds de komst van het corona-virus.

Het corona-virus heeft dus zeker invloed op ons welbevinden. We piekeren over de toekomst, we hebben gebrek aan motivatie en we voelen ons eenzaam. Uit deze resultaten kunnen we dus zeker opmaken dat velen van ons voordeel kunnen halen uit het lezen van een blog over het versterken van mentale veerkracht.

Er is altijd een positieve kant

Maar er zijn ook veel positieve verhalen in deze periode.

Sommige van ons vinden eindelijk rust in deze haastige maatschappij. Voor velen van ons lijkt het of we nu plots tijd hebben voor onszelf en de dingen die we zo graag doen. We leven in een prestatiemaatschappij waar ons mentaal welbevinden maar al te vaak bijzaak is. Het draait om presteren en succes. Al de rest is niet productief. Maar nu hebben we een excuus. Want we hebben nu gezamenlijk tijd om "niets" te doen.

De corona-crisis is iets dat we gezamenlijk ondergaan. Dit creëert een enorm gevoel van solidariteit. We zijn zelden zo afstandelijk met elkaar (minstens 1,5 meter om precies te zijn), maar we waren ook zelden zo mentaal verbonden. Instagram staat vol met quotes over ons mentaal welzijn, Facebook voegde de like-optie "medeleven" toe, zangers gebruiken home-video's van fans in hun videoclips, bekende artiesten geven hun persoonlijke telefoonnummer aan fans die het moeilijk hebben. Het draait momenteel niet meer over presteren en indruk maken, maar om er zijn voor elkaar.

Misschien kwam het virus inderdaad "als een soort van correctie van onze exuberante levensstijl" zoals psychiater Damiaan Denys het verwoordde. Laten we dus vooral niet zomaar terug gaan naar die haastige en prestatiegerichte mentaliteit van voor deze crisis.

Laten we toch een deeltje van deze nieuwe mentaliteit vasthouden. Laten we altijd zo inzitten met het welbevinden van onze naasten. Laten we altijd de tijd nemen om voor anderen en onszelf te zorgen. Laten we "selfcare" en momentjes van bezinning integreren in ons gewoontepatroon. En laten we vooral inzien dat de wereld niet vergaat als we even niet meer meedoen met de ratrace.

Noortje

Lees hier zelf de artikels waar ik naar verwijs: